- sarılmaq
- f.1. Bir şeyin ətrafına, dövrəsinə dolanmaq, dövrələnmək. Gülab ilə sığallanır, sulanır; Baş qoyur, sarılır qulağa zülfün. M. P. V.. <Xanımın> çəhrayı arxalıq sinəsində yarımdairə təşkil edərək qızıl toqqa sarılmış (f. sif.) incə belində düymələnmişdi. Ç..2. Bükülmək. Parça kağıza sarılıb. – Tüfəng yağlı bir əsgiyə sarılıb küncdə qoyulmuşdu. M. Rz..3. məc. Bir-birini qucaqlamaq, qucaqlaşmaq. Kiçik daxmada üç nəfər fəlakətzədə xəyalat içində huşa gedib bir-birinə sarılmışdı. C. C.. Ana-qız bir-birlərinə sarıldılar. S. Rəh..4. məc. Bir şeydən bərk-bərk yapışmaq, böyük həvəslə, şövqlə bir şeyə girişmək. Bu varlığınla sarıl zəhmət ilə biliyə; Başın dönsün günəşə, qolların bir çəliyə. A. Ş.. Deyirlər sarılıb diləklərinə; Zəhmətə məftunsan bir aşıq kimi. M. Müş.. Qələmə sarılmaq – yazmağa, yazıçılığa, mühərrirliyə başlamaq. Nurcabbarın ürəyi dolu idi və ürəyini boşaltmaq üçün qələmə sarılmaqdan savayı əncam görmürdü. . . İ. Məlikzadə.◊ Silaha (qılınca) sarılmaq – silahla silahlanmaq, qılıncla silahlanmaq, əlinə silah (qılınc) götürmək, silahdan (qılıncdan) yapışmaq. Bu gün silaha sarılaraq <inqilab> mübarizəsinə qalxan bütün təbrizlilər bilməli və yaddan çıxarmamalıdır ki, hazırda başladığımız bu qiyam rus xalqının əleyhinə deyil. M. S. O.. <Elçin:> Ağvan cəngavəri on səkkiz yaşından qılınca sarılır. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.